Χρυσοπράσινοι ελαιώνες, στρέμματα καλυμμένα με αμπέλια, δώρα του Διονύσου, θεραπευτικά βότανα και αρωματικά φυτά βρίσκονται σε αφθονία από άκρη σε άκρη του Νομού Μεσσηνίας. Ατέλειωτες εκτάσεις με μυρωδάτα εσπεριδοειδή και φρούτα της Μεσογείου, το γευστικό μέλι, σαν άλλο ελιξίριο ζωής και τα δεκάδες αποστάγματα, στα οποία οι κάτοικοι έχουν μακρά παράδοση, χαρίζουν απλόχερα το άρωμα και τη γεύση τους στους επισκέπτες. Τα... δώρα της μεσσηνιακής γης ταξιδεύουν ανά τον κόσμο και γίνονται ιδανικοί πρεσβευτές της ελληνικής γαστρονομίας.
Ξεδιπλώνοντας τις αισθήσεις
Το ταξίδι στα εδάφη της Μεσσηνίας υπόσχεται να ανανεώσει τις σχέσεις ανθρώπου και φύσης και να οξύνει τις αισθήσεις. Το μάτι χορταίνει χρώματα τέτοια που την ύπαρξή τους αγνοούσε. Στα αφτιά ηχούν οι ψίθυροι του ανέμου που κάνει τα φύλλα να θροΐζουν στις πλαγιές του Ταϋγέτου και τα κύματα να σηκώνουν κάπου κάπου κεφάλι στις παραλίες της Στούπας και της Καρδαμύλης. Τα ρουθούνια πολιορκούν οι μυρωδιές της πορτοκαλιάς, της ρίγανης και του θυμαριού. Το στόμα κατακλύζεται με γεύσεις παραδοσιακές, που σερβίρονται σε κάθε χωριό. Και οι χούφτες γεμίζουν με τους πλούσιους καρπούς της ελιάς και της σταφίδας.
Τα τελευταία χρόνια οι συντονισμένες προσπάθειες για ανάπτυξη του αγροτουρισμού στο νομό αποδίδουν καρπούς και φέρνουν στην περιοχή επισκέπτες χειμώνα καλοκαίρι. Καταλύματα παραδοσιακού τύπου στα χωριά του Ταϋγέτου, της μεσσηνιακής Μάνης και ολόκληρης της ορεινής ενδοχώρας προσφέρονται για όσους θέλουν να συμμετάσχουν σε αγροτικές δραστηριότητες ενώ το φυσικό περιβάλλον δίνει τη δυνατότητα για γνωριμία με απειλούμενα οικοσυστήματα και μοναδικά είδη πανίδας. Κατηφορίζοντας στα παράλια του νομού, από την άνοιξη και μετά, όλα ανεξαιρέτως τα παραθαλάσσια χωριά κατακλύζονται από κόσμο, που έρχεται να απολαύσει τα κρυστάλλινα νερά και τις ατελείωτες αμμουδιές.
Το «χρυσάφι» της Μεσσηνίας
Ολόκληρος ο νομός έχει δίκαια χαρακτηριστεί ένας απέραντος ελαιώνας. Ετησίως παράγει κατά μέσον όρο 50.000 τόνους παρθένο ελαιόλαδο, χωρίς εκχυλίσματα και βελτιωτικές προσθήκες, απλά και μόνο από τη σύνθλιψη της ελιάς. Σε βαθύ πράσινο χρώμα, με μεγάλη βιολογική και θρεπτική αξία, το λάδι δεν λείπει από κανένα μεσσηνιακό τραπέζι χαρίζοντας την ξεχωριστή του γεύση σε κάθε φαγητό και κυρίως στα... λαδερά. Αποτελεί το σημαντικότερο ίσως κομμάτι της μεσσηνιακής παράδοσης με μακρά ιστορία, ενώ κάθε Δεκέμβρη πραγματοποιείται στην περιοχή και το Τριήμερο Γνωριμίας με το Μεσσηνιακό Ελαιόλαδο, στο πλαίσιο του οποίου διοργανώνονται ημερίδες αφιερωμένες στον πολιτισμό του λαδιού και της ελιάς αλλά και γευστικές δοκιμές, διαγωνισμοί μαγειρικής και μουσικές εκδηλώσεις.
Παράγωγο του δέντρου της ελιάς, ο ομώνυμος καρπός αποτελεί τη μικροσκοπική πρέσβειρα του νομού σε ολόκληρο τον κόσμο.
Oι άριστες κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής σε συνδυασμό με τη συγκομιδή του καρπού με το χέρι και την καλή άρδευση έχουν ως αποτέλεσμα την ξεχωριστή γεύση της μεσσηνιακής ελιάς που εξάγεται στις ΗΠΑ, στον Καναδά, ακόμη και στη μακρινή Αυστραλία. Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες στη Μεσσηνία είναι η κορωνέικη - κατ' εξοχήν ελαιοποιήσιμη -, η μαυρολιά, η ματσολιά και η φημισμένη βρώσιμη ελιά Καλαμών.
Στα γόνιμα εδάφη της Μεσσηνίας ευδοκιμεί και το θεϊκής, όπως θεωρούσαν, προέλευσης, σταφύλι. Απέραντες εκτάσεις με αμπελώνες δίνουν χρώμα στις πεδιάδες και στις πλαγιές της Μεσσηνίας και προκαλούν τους επισκέπτες να... κλέψουν από ένα τσαμπί. Με βαθύ κόκκινο ή κίτρινο χρώμα, με κουκούτσια ή χωρίς, αποτελούν πολυαγαπημένο φρούτο, ενώ με την κατάλληλη επεξεργασία μετατρέπονται σε σταφίδα, κρασί ή ξύδι. Η καλλιέργεια του αμπελιού ήταν διαδεδομένη από την αρχαιότητα ενώ η επιθυμία το καλοκαιρινό φρούτο να γίνεται αντικείμενο απόλαυσης και το χειμώνα οδήγησε στη φυσική αποξήρανσή του κάτω από τον καυτό μεσσηνιακό ήλιο, σε μια σχολαστική διαδικασία διαλογής, και εν τέλει στη... σταφίδα. Φημισμένα είναι και τα κρασιά του νομού, με φρουτώδη αρώματα, έντονη γεύση και ζωντανό χρώμα. Είτε πρόκειται για τα λευκά (Ροδίτη, Φιλέρι, Ασσύρτικο, Chardonay) είτε για τα κόκκινα (Φωκιανό, Μανδηλαριά, Carinian, Cabernet, Savignon), έχουν όλα δικαίωμα συμμετοχής σε... κρασοκατανύξεις! Σαν καλό κρασί παρασκευάζεται από μούστο που βράζει και το μπαλσάμικο. Ωριμάζει σε παλιά βαρέλια και λίγες μόνο σταγόνες του αρκούν για να δώσουν ξεχωριστή γεύση σε κάθε πιάτο.
Στα δώρα της μεσσηνιακής γης περιλαμβάνονται το χρυσαφένιο μέλι από βότανα και λουλούδια, το τσάι του βουνού και τα σύκα, φρέσκα ή αποξηραμένα, που μάλιστα γιορτάζονται κάθε Αύγουστο στο χωριό Πολύλοφο στην περίφημη Γιορτή του Σύκου. Γιορτή όμως έχει και η μεσσηνιακή αγκινάρα στο χωριό Μικρομάνη κάθε Ιούλιο, όπου οι γυναίκες του συλλόγου καθαρίζουν περίπου... 12.000 αγκινάρες και τις μαγειρεύουν με κάθε τρόπο, δημιουργώντας τα πιο περίεργα γευστικά εδέσματα! Αλλά ο κατάλογος των δώρων δεν σταματά εδώ. Οι Μεσσήνιοι καμαρώνουν λέγοντας πως δεν υπάρχει φρούτο και καρπός που να μην ευδοκιμεί στην περιοχή. Μανταρίνια, πορτοκάλια, λεμόνια μέχρι κατακόκκινα καρπούζια και πεπόνια, βότανα και κηπευτικά πλουτίζουν τη ζωή και τα τραπέζια τους.
Στις προτεινόμενες γεύσεις του νομού είναι τα μανιάτικα λαλάγγια με λάδι και μέλι, το διάσημο παστέλι Καλαμάτας, το παραδοσιακό παστό και το λουκάνικο, που απαιτούν υπομονετικό κάπνισμα του χοιρινού, η πικάντικη σχεδόν homemade μουστάρδα, τα χειροποίητα ζυμαρικά, τα λουκούμια και τα γλυκά του κουταλιού.
Τα γεύματα ολοκληρώνονται με μεσσηνιακό ούζο με γλυκάνισο και μάραθο και παραδοσιακά λικέρ από τριαντάφυλλο, άνθη λεμονιάς και κανέλλας.
Γνωριμία με τη μεσσηνιακή Μάνη
Τη δώρησε ο Αγαμέμνονας στον Αχιλλέα σαν πράξη συμφιλίωσης μαζί με άλλες έξι πόλεις. Το άλλοτε καλά φυλαγμένο μυστικό του νομού, η Καρδαμύλη, έχει μετατραπεί σε κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο χάρη στην κομβική γεωγραφική της θέση και στις πανέμορφες παραλίες της. Σημείο εκκίνησης για εκδρομές προς τα χωριά του Ταϋγέτου, βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού με θέα το Μεσσηνιακό κόλπο. Πανύψηλα κυπαρίσσια, άγριοι ελαιώνες και καταγάλανα νερά συνθέτουν το πανέμορφο σκηνικό του χωριού, που διαθέτει ανεπτυγμένη τουριστική υποδομή. Αφήνοντας την Καρδαμύλη και ανηφορίζοντας προς τον Ταΰγετο, βρίσκονται τα πιο αυθεντικά μανιάτικα χωριά. Το Εξωχώρι, η Σαΐδόνα, η Καστάνια και η Μηλιά ξεχωρίζουν για τα πετρόκτιστα σπίτια τους, τους μοναχικούς πύργους και τη θέα που κόβει την ανάσα. Τριγύρω τους τα σηματοδοτημένα μονοπάτια προσκαλούν σε εξερευνήσεις και πεζοπορικές διαδρομές. Αλλά και ο παραλιακός δρόμος που ενώνει την Καρδαμύλη με την όμορφη Στούπα και το ακρωτήρι της Τραχήλας, νοτιότερα, διέρχεται από γραφικά ψαροχώρια όπως ο Άγιος Νικόλαος και ο Αγιος Δημήτριος. Αγαπημένη διαδρομή είναι ο δρόμος προς το Οίτυλο. Περνά μέσα από το χωριό Θαλάμες, που φιλοξενεί ένα παραδοσιακό ελαιοτριβείο και πλανόδιους πωλητές ρίγανης και τσαγιού, από τη Λαγκάδα με τα εντυπωσιακά πυργόσπιτα και τον Άγιο Νίκωνα με τη γραφική πέτρινη πλατεία.
[ΠΗΓΗ: traveltimes.gr, ionianguide.com]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου